(عکس) کشف ۲۰ اسکلت هخامنشی در تخت جمشید

در آبراهه‌های تخت جمشید از کشف بقایای 20 انسان در تخت جمشید خبر داد.علی اسدی در خصوص این خبر بیان کرد: طی کاوش در آبراهه‌های تخت جمشید تاکنون بقایایی از اسکلت ۲۰ انسان به دست آمده و یکی از کامل‌ترین این اسکلت‌ها طی چند روز گذشته و در ششمین فصل کاوش بدست آمد

کشف اجساد در کف آبراهه کاخ تچر تخت جمشید

سرپرست کاوش در آبراهه‌های تخت جمشید  ادامه داد: در گذشته هم در محدوده نزدیک به کف آبراهه کاخ تچر یک فک انسانی بدست آمده بود که بین رسوبات بود در واقع فک مذکور نشانگر این بود که با گل و لای حمل شده و بقیه اجزاء آن شناسایی نشد. اما اکنون یک اسکلت کامل و آن هم در کف سنگی آبراهه بدست آوردیم که به لحاظ باستان‌شناختی از اهمیت بالایی برخوردار است.
وی تاکید کرد: به احتمال قریب به یقین تاریخ این اسکلت مربوط به پس از ویرانی تخت جمشید است. اسکلت رو به پهلوی راست قرار دارد و جمجمه به سمت شرق است. بر روی اسکلت، سه قطعه سنگ قرار دارد که دست کم یک عدد از آن‌ها دارای نقوش تزئینی مشابه پلکان های اطراف حیاط کاخ تچر است.

به گفته این مقام مسئول علاوه بر اسکلت یافت شده، قطعات زیاد و قابل ملاحظه‌ای از کنگره‌های شکسته شده پلکان های مذکور نیز در درون آبراهه‌های حیاط کاخ تچر یافت شده است.

 آبراهه های تخت جمشید و راز اسکلت ها

در تخت‌جمشید سه کیلومتر کانال زیر زمینی وجود دارد که تاکنون دو کیلومتر آن لایروبی شده است.  این آبراهه‌ها در دوره‌های تاریخی پر شده بود و از زمانی که موسسه شرق‌شناسی کاوش را آغاز کرد بخش‌هایی از آن پاکسازی شد، اما پس از آن تا دهه ۸۰ به فراموشی سپرده شد؛ بر همین اساس پاکسازی آبراهه‌ها در چند فصل صورت گرفته و همچنان ادامه دارد. 
شاید در آینده بتوان جوابی درباره وجود این اسکلت‌ها پیدا کرد. در کاوش امسال، بقایای اسکلتی از حیوان نیز مشاهده شد که در هر صورت قدمت این‌ها قطعا تاریخی و مربوط به بعد از ساخت تخت جمشید است.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید دوشنبه در گفت‌وگو با ایرنا یافته شدن استخوان‌های انسانی و حیوانی را در مسیر احیای بخشی از سیستم زیرزمینی هدایت و دفع آب‌های سطحی در دوره هخامنشی عنوان کرد و افزود: یکی از کارکردهای مهم این آبراهه‌ها هدایت آب‌های سطحی است.
حمید فدایی افزود: با بارش باران، تجمع آب در کف کاخ‌ها، حیاط‌ها و محوطه به ساختارهای سنگی آسیب می‌رساند.  هدف اصلی حفاظت از مجموعه تخت‌جمشید با احیای آبراهه‌ها بوده است که بخشی از آن انجام شده و پس از به‌ثمر رسیدن مرحله اولیه هدایت و دفع آب‌ها ارزیابی می‌شود و استحکام بدنه نیز تامین خواهد شد که طی چند مرحله صورت می‌گیرد.

مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید با بیان اینکه احتمالا در دوره‌های بعد از ساخت تخت جمشید، تخریب‌هایی رخ داده گفت: مواد ناشی از این تخریب‌ها به داخل آبراهه‌ها ریخته و از همین رو همواره انتظار مواجهه با قطعات سنگ، ستون‌ها و نقش برجسته‌ها را داریم؛ حتی در فصل‌های پیشین نیز به قطعات رنگ نیز برخورد کرده‌ایم.

حیات کمرنگی طی سده‌ها در آبراهه‌های تخت جمشید وجود داشته است

فدایی افزود: برخی مورخان نیز که در سده‌های پیشین از این مسیرها بازدید کرده‌اند، به همراه خود فانوس یا شعله و روشنایی به این بخش‌های زیرزمینی وارد کرده‌اند، بنابراین پر شدن آبراهه‌ها به‌صورت یکباره رخ نداده است و حیات کمرنگی طی سده‌ها در آنجا جریان داشته است؛ از همین رو احتمال دارد در لابه‌لای رسوبات بازمانده مواد دیگری را نیز بیابیم.

وی با اشاره به اینکه احیای آبراهه‌ها همزمان با باستان شناسی در کاخ‌ها از سال ۱۳۱۰ آغاز شده است، گفت: از آن زمان تاکنون بخش عمده‌ای از این آبراهه‌ها آزادسازی شده است و طی فصل‌های اخیر کاوش نیز به قطعات سنگ، استخوان جانوری و انسانی و قطعات سفال یافته‌ایم که بخشی از آن‌ها همراه با آب شسته شده و به درون آبراهه‌ها ریخته و برخی نیز مربوط به حوادثی است که در همان حیات کمرنگ رقم زده شده است؛ مثلا در دوره‌هایی تاریخی از این مکان‌ها باعنوان پناهگاه استفاده می‌شده است.