پایگاه خبری خانه فوتبال:

در حالی که تب فوتبال در قاره آسیا با لیگ قهرمانان و همچنین در پیش بودن مقدماتی جام جهانی بالا رفته، گزارشگر «۹۰ دقیقه»، به سراغ یک سوژه جذاب رفته و تلاش کرده تا با ارائه اطلاعاتی، برترین بازیکنان تاریخ فوتبال آسیا را معرفی کند.

در بین نفرات چهره‌هایی نام آشنا با ملیت‌های کره ای، ژاپنی، عربستانی و ایرانی دیده می‌شود و البته حضور یک ستاره عراقی و یک بازیکن درگذشته از فیلیپین توجه‌ها را به خود جلب می‌کنند. نویسنده این گزارش، خانم الی رامپلینگ است که اغلب نوشته‌هایش مربوط به لیگ جزیره و فوتبال انگلستان است اما این بار به سراغ تاریخچه فوتبال در قاره کهن آمده تا چالشی جالب را تجربه کند.

گزارش با نام بردن از شینجی اوکازاکی مهاجم ژاپنی و سابق تیم لسترسیتی آغاز می‌شود. کسی که با این تیم توانست قهرمان لیگ انگلیس شود و همین کاپ نیز او را به این فهرست تاریخی هدایت کرده‌است. البته اوکازاکی سابقه گلزنی در جام جهانی را هم دارد. بازیکن بعدی اسطوره فوتبال عربستان، سعید العویران است که در جام‌جهانی ۱۹۹۴ با گلزنی برابر بلژیک، تیمش را برای اولین بار به مرحله حذفی جام جهانی بُرد و این‌که «عربستان تا حالا نتوانسته این کار را انجام دهد، العویران را به چهره ای تاریخی تبدیل» کرده است.

حضور کازیوشی میورا در این گزارش چندان عجیب نیست. او در ۵۴ سالگی همچنان پیراهن یوکوهاما مارینوس را برتن دارد و «مسن ترین گلزن فوتبال جهان» به حساب می‌آید. نفر بعدی عبدالله ماجد است که «دو قهرمانی متوالی با عربستان در جام ملت ها و حضور ۱۸ ساله در تیم النصر» باعث شده تا در بین برترین بازیکنان تاریخ آسیا قرار بگیرد.

چا ستاره کره‌ای بایرلورکوزدن در دهه ۱۹۸۰ بعنوان بهترین بازیکن تاریخ آسیا از دید وبسات ۹۰min انتخاب شده است.

شانزدهمین نفر، کونیشیگه کاماموتو است که ژاپن را به عنوان سومی المپیک رساند و «با ۷ گل برنده کفش طلای المپیک ۱۹۶۸» نیز لقب گرفت. پس از او نام یونس محمودی دیده می‌شود که «در قلب هواداران عراقی جای دارد و در فینال جام ملتهای آسیا با یک ضربه سر، قهرمانی را به عراق هدیه» کرد. پس از این اساطیر، بالاخره نوبت به یک ایرانی می‌رسد: جواد نکونام.

او از سوی الی رامپلینگ به این شکل معرفی شده است: «جواد نکونام با ۱۵۱ بازی ملی رکورددار فوتبال ایران است. او ۳۹ گل زده که بازدهی مناسب برای یک هافبک دفاعی محسوب می‌شود. وی سال ۲۰۰۶ به اوساسونا در لالیگا رفت و ۷ سال در آنجا بازی کرد و جزو چهره های شاخص در فوتبال اسپانیا شد. آن زمان کمتر فوتبالیست آسیایی موفق به چنین کاری می‌شد.»

پس از سامی الجابر که به عنوان «بهترین بازیکن تاریخ عربستان» معرفی شده، مهدی مهدوی‌کیا در رتبه یازدهم حضور دارد. او با این شرح معرفی شده است: «مهدوی‌کیا در پست دفاع راست و وینگر بازی می‌کرد و به خاطر سرعت بالا، توانایی عبور از بازیکنان را داشت. وی سال ۱۹۹۷ بهترین بازیکن جوان آسیا شد و سال ۲۰۰۳ بهترین بازیکن قاره. عملکردش در جام جهانی ۱۹۹۸ مقابل آمریکا باعث شد تا به بوندسلیگا برود و پس از یک سال حضور در بوخوم راهی هامبورگ شود و ۸ سال را با پیراهن این تیم بگذراند. او دو بار بهترین بازیکن تیمش لقب گرفت و در فصل ۲۰۰۲-۰۳ نیز بیشترین پاس گل را در بوندسلیگا به نام خود ثبت کرد.»

در رتبه یازدهم، نام کسی دیده می‌شود که کریستیانو رونالدو تلاش می‌کند تا رکورد او را به نام خودش بزند؛ علی دایی که با ۱۰۹ بازی ملی برترین گلزن فوتبال جهان در عرصه تیم‌های ملی لقب گرفته است. این در شرایطی است که شاید خیلی از ناظران فوتبال آسیا دایی را باتوجه به حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا، بازی در دو جام جهانی، حضور مستمر در تیم‌های اروپایی و گلزنی با پیراهن بایرن مونیخ و همچنین درخشش برابر تیم‌هایی چون چلسی و البته آقای گلی جهان، جزو سه بازیکن برتر تاریخ فوتبال آسیا بدانند اما او در این گزارش حتی در بین ۱۰ نفر برتر هم جایی ندارد.

علی دایی اسطوره فوتبال ایران و آسیا در رتبه یازدهم برترین های تاریخ قاره قرار گرفته است.

۱۰ بازیکن برتر قاره از نگاه «۹۰ دقیقه» به ترتیب شینجی کاگاوا (ژاپن)، شونسوکه ناکامورا (ژاپن)، هونگ میونگ بو (کره جنوبی)، کیم جو سونگ (کره جنوبی)، هیدتوشی ناکاتا (ژاپن)، کیسوکه هوندا (ژاپن)، پارک جی سونگ (کره جنوبی)، سون هیونگ مین (کره جنوبی)، پائولینو آلکانترا (فیلیپین) و چا بوم کون (کره جنوبی) هستند.

نکته جالب این‌که علاوه بر رتبه بندی عجیب علی دایی و مهدی مهدوی‌کیا، غیبت برخی از ستاره های فوتبال ایران نیز عجیب به نظر می‌رسد. از علی کریمی و خداداد عزیزی که در اروپا و تیم ملی درخشیدند و مرد سال آسیا شدند تا چهره های قدیمی‌تر مثل علی پروین و حسین کلانی که با قهرمانی در جام ملت‌های آسیا، نام خود را در تاریخ فوتبال قاره کهن جاودانه کردند.

 

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: