پایگاه خبری خانه فوتبال:

فیفا تا بیست و هفتم ژوئن ۱۹۷۰ ضربات پنالتی را برای تعیین تیم برنده در بازی های حذفی امتحان نکرد. در حال حاضر تصور نبود ضربات از فاصله یازده متری باورنکردنی به نظر می رسد اما مدت ها فوتبال بدون پنالتی بود و همین موضوع موجب شد اتفاق های به یادماندنی رخ بدهد از جمله ماجرای ورزشگاه سن پائولو در جریان یورو ۱۹۶۸. 

هرگز نبود ضربات پنالتی مانند آن تورنمنت احساس نشد. سومین یورو تاریخ بود که در دو دوره گذشته شوروی (۱۹۶۰) و اسپانیا (۱۹۶۴) قهرمان شده بودند. به نوشته مارکا، ایتالیایی ها در آن زمان توانسته بودند دو بار فاتح جام جهانی شوند (۱۹۳۴ و ۱۹۳۸). قهرمانی های ایتالیایی ها همیشه تاریخی بوده است. 

تنها قهرمانی در اروپا باقی مانده بود و بهتر از همه فتح جام در خانه بود. در آن زمان یورو با فرمت متفاوتی برگزار می شد و در هر دوره نحوه برگزاری بازی ها تغییر پیدا می کرد تا بهترین شیوه به کار رود. در یورو ۱۹۶۸ در مرحله نخست هشت گروه وجود داشت و صدرنشینان به یک چهارم نهایی صعود می کردند که به مرحله نهایی معروف بود. به جز حذف پرتغال اوزه‌بیو  شگفتی دیگری رخ نداد. تیم های انگلیس، شوروی، مجارستان، فرانسه، ایتالیا، یووگسلاوی، بلغارستان و اسپانیا به یک چهارم نهایی راه یافتند.

لاروخا نتوانست از سد انگلیس بگذرد و یوگسلاوی، فرانسه را کنار زد. شوروی، مجارستان را شکست داد و ایتالیا برای مغلوب کردن بلغارستان به زحمت افتاد. نیمه نهایی برخلاف مرحله قبل به صورت تک بازی برگزار شد و شوروی به مصاف ایتالیا رفت و یوگسلاوی مقابل انگلیس قرار گرفت. 

هر دو بازی پنجم ژوئن ۱۹۶۸ برگزار شدند. ابتدا ایتالیا در حضور نزدیک به ۷۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه سن پائولو برابر شوروی قرار گرفت. ستاره هایی همچون دینوزوف، ساندرو ماتزولا و جیانی ریورا نتوانستند از دیوار مستحکم شوروی بگذرند. توپی از خط دروازه ها رد نشد و نتیجه تغییری پیدا نکرد حتی زمانی که دومنینی در وقت های اضافه تیرک دروازه شوروی را لرزاند و توپش وارد دروازه نشد. همچنین ریورا نتوانست توانایی هایش را نشان بدهد چون به دلیل مصدومیت مجبور شد زمین را ترک کند. در نهایت بازی پس از وقت های اضافه بدون گل تمام شد و ضربات پنالتی وجود نداشت. به همین خاطر نخستین فینالیست باید با پرتاب سکه مشخص می شد. تا آن زمان در مرحله نهایی بازی با تساوی به پایان نرسیده بود و در این یورو فرصت نبود بازی تکراری برگزار شود.

جاچینتو فاکتی، کاپیتان تیم ملی ایتالیا به یوفا گفت: "من در کنار کاپیتان روس قرار گرفتم و به همراه مدیران دو تیم ملی به رختکن رفتیم. داور یک سکه طلایی از جیبش بیرون آورد و من خط را انتخاب کردم. آن انتخاب درستی بود چون ایتالیا به فینال صعود کرد. زمانی که از پله ها بالا رفتم ورزشگاه هنوز پر بود چون ۷۰ هزار تماشاگر منتظر نتیجه بودند که با خوشحالی من متوجه شدند می توانند پیروزی ایتالیا را جشن بگیرند."

ایتالیا به این شکل به فینالی که سه روز بعد برگزار شد راه یافت و به مصاف یوگسلاوی رفت. این بار نیازی به سکه انداختن نبود (بازی نخست با تساوی یک بر یک به پایان رسید) و تنها بازی تکراری برگزار شد و میزبان با پیروزی ۲ بر صفر نخستین و تنها قهرمانی اش را در یورو جشن گرفت. این قهرمانی در زمین به دست آمد اما پیش از آن یک سکه طلایی که روی خط افتاد آن ها را به دیدار نهایی رساند. 

 

منبع: جی پلاس

 

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: